Τι δε σας αρέσει στη ζωή σας;

Όλοι κάτι θα θέλαμε να αλλάξουμε στη ζωή μας. Δε μιλώ μόνο για εμφάνιση και προσωπικά θέματα. Εννοώ και συνήθειες, πρακτικές και καθημερινότητα γενικά. Θα μιλήσω τελευταίος. Ή όταν θα έχουν απαντήσει κι άλλοι εδώ για να μη προϊδεάσω και να μη κατευθύνω τη κουβέντα μας. Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις απόψεις σας.

Για μένα δεν υφίσταται ερώτημα τι θέλουμε να αλλάξουμε αλλά τι μπορούμε. Αν θέλουμε και μπορούμε τότε το αλλάζουμε. Αν δε θέλουμε ή αν δε μπορούμε δε το αλλάζουμε.

Συμπεριλαμβάνω τις δύο από πάνω απαντήσεις και λέω: Δε μετανιώνω για ότι έκανα αλλά προσπαθώ να επαναλαμβάνω ότι κάνει γενικώς καλό και να αποφεύγω να κάνω ότι χαλάει εμένα και τους γύρω μου. Αυτό είναι για μένα και το νόημα της ζωής.

Ζω - παθαίνω - κατανοώ και συνεχίζω. Αυτό είναι εμπειρία και γενικά η ζωή. Αν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι το κάνουμε αλλιώς το προσπερνάμε.

Αν υπάρχει θέληση νομίζω πως πολλά μπορούμε να κάνουμε.

Εμένα δε μου αρέσει που δε μπορώ να κάνω όλα όσα θέλω και με ζορίζουν.

Εγώ χαλιέμαι με τη φασαρία και το μπάχαλο. Η τάξη και η ισορροπία μου δίνουν ζωή.

Και σίγουρα δε βοηθάνε καθόλου οι παραξενιές των ανθρώπων με τους οποίους μένουμε μαζί τους... αλλά από την άλλη είναι χειρότερο όταν προσπαθείς να τους δώσεις να καταλάβουν που έχουν άδικο και ότι δεν είσαι ελέφαντας...

Σίγουρα όχι, όμως δείξε και κατανόηση. Κι εμένα δε μου άρεσε που κάποιοι μου έκλεψαν τα καλύτερά μου όνειρα, όμως δεν τα έχασα όλα και κάνω ότι μπορώ να συνεχίσω να κάνω όνειρα... προσπαθώ να κρατήσω όσα κέρδισα...

Εμένα δε μου αρέσει η ξεφτίλα που μας αναγκάζει το κράτος, η κυβέρνηση ή όπως αλλιώς θέλετε να το λέτε να περνάμε. Είμαστε στα καλύτερα και πιο δημιουργικά μας χρόνια και καθόμαστε να κάνουμε τις νταντάδες σε γονείς και παπούδες. Αίσχος.

Δε ξέρεις πόσο συμφωνώ Μάρκο. Επιπλέον κλείνουν όλες τις τυχόν ευκαιρίες για πρόοδο και ανάπτυξη. Πού πάμε ρε;

Σίγουρα κι εμένα δε μου αρέσουν όλα αυτά, όμως ας μη το βάζουμε κάτω. Κράτα τα χέρια σφιχτά και χτύπα τη μοίρα, όπως λέει και το άσμα.

Εμένα δε μου αρέσει το ότι καθόμαστε και δεχόμαστε όλα τα όποια άσχημα ο καθένας μας και δεν αντιδρούμε. Τι μας ραντίζουν άραγε;

Καλά τα λες, Μάριε, όμως δε μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Βλέπεις τι γίνεται. Τώρα προσπαθούν να μας περάσουν το οτιδήποτε γουστάρουν ως φυσιολογικό και ως λογικό. Στο τέλος -αν δεν έγινε ήδη- θα θεωρούμαστε όλοι οι αγανακτισμένοι λάθος.